Voorbeelden van haar mystiek Voorbeelden van haar mystiek

Tijdens een verblijf aan de Neuenburger See in het jaar 1945 beleeft zij de Apokalyps, ziet en hoort de visioenen die de H. Johannes beleefd heeft, en hoort gelijktijdig de tekst, zij, die de Apokalyps tot dan toe nooit gelezen heeft. Zijzelf, vervult van angst en vrees, weet daarom eerst niet waarover het hier gaat, is dan verbaasd te horen dat zij de Apokalyps beleeft. De tekst horende, is ze in staat hem direkt uit te leggen, vastgelegd in het boek "De Apokalyps".
Ze woont dagelijks de H. Mis bij, in latere jaren, uitgeput door ziekte en doorleden nachten, vanaf haar bed. Daarbij is zij desondanks als lichamelijk in de kerk aanwezig.

Ze ziet hoe engelen de priester gedurende de hele H. Mis omgeven, hoe de Heer en Maria aanwezig zijn, en hoe gedurende elke consecratie de hemel zich opent en alle heiligen het altaar als een tot in de hemel rijkende wijnstok omgeven. Maria zegt haar ook, dat zij ook bij elke protestantse kerkdienst aanwezig is. In een visioen van het Protestantisme wordt haar getoond, dat door de verdrijving van Maria uit de kerk ook Christus levenloos en abstract wordt. "Want wanneer men Hem de liefde tot zijn Moeder ontneemt, ontneemt men Hem als het ware de aardse basis voor Zijn liefde. ...Desondanks is Maria ook als gehoonde en gehatene de protestanten nabij, en als er zich één bekeert, dan gebeurt dat door haar."
Een ander visioen: bij het uitdelen van de communie staat Maria naast de priester. Dan ziet zij de priester niet meer, alleen nog Christus, en hoe Christus in elke communicerende binnengaat. En dan Maria, hoe zij in ieder die de communie ontvangt, eveneens de Heer ontvangt, om voor de betreffende de genade als het ware te bewaren, om haar hem later terug te kunnen geven wanneer hij haar verloren heeft.
Een visioen, alleen in de kerk: bij een toevallige blik naar de koepel ziet zij temidden van de wolken een volheid van engelen en heiligen, in het midden Christus. Het is een kolossale aanbidding van de hemel, het is als keerden allen terug van hun daden tot de oorsprong van hun daden. Zij begrijpt opeens, dat de goede werken zo noodzakelijk zijn als het gebed. De werken zijn natuurlijk ook genade zoals het gebed, Christus werkt ze door ons heen. Maar Hij heeft ons daarvoor nodig. En alle genaden die Hij ons schenkt, zijn er voor deze werken, om Hem door deze werken nader tot de mensen te brengen. Adriënne heeft door het visioen het gevoel, absoluut tot de hemel te behoren. Het is als was er slechts een kleine verandering van gezichtshoek nodig om in de hemel te zijn. En zij weet: wie op aarde in de genade leeft, leeft eigenlijk in de hemel, maar weet het alleen nog niet. "Het is als een dunne sluier," die ons van de hemel scheidt.

Adriënne's betekenis in de huidige kerksituatie bestaat er volgens

in, dat zij aanwijzingen en oplossingen van grote helderheid brengt. Niet in de overweging op zich zelf, niet door psychologie komt de mens tot de waarheid, maar alleen daardoor, dat hij in Gods waarheid leeft. En hij is in Gods waarheid, als hij in Zijn liefde leeft. Dan vervallen alle scheidingmuren tussen hemel en aarde, zoals reeds de H. Paulus zei (Eph. 2:14v). De christelijke mogelijkheden daartoe in gebed, in de contemplatie en in het beroep heeft Adriënne op meest overtuigende wijze aangewezen.

Tot slot een woord over de geestelijke begeleider van Adriënne von Speyr: Hans Urs von Balthasar is een van de grootste theologen van de 20e eeuw, en daarbij een muzikaal genie. Zijn werk omvat 85 zelfstandige banden, meer dan 500 opstellen en bijdragen aan andere werken en tegen de 100 vertalingen. Daarbij komen de 60 banden van Adriënne von Speyr, wier diktaten uit haar visioenen hij mede gestenografeerd en later uitgewerkt heeft. Kort voor zijn dood wordt hij door paus Johannes Paulus II tot kardinaal verheven, sterft op 26.6.1988 bij de voorbereiding tot de H. mis, twee dagen voor de uitreiking van de kardinaalstekenen.

Links: Hans Urs von Balthasar
Hans Urs von Balthasar